Marteling
Het bestaat al zo lang dat niemand het bestaansrecht ervan in twijfel trekt. Ik heb het over het centraal eindexamen van de middelbare school. Dit examen is voor veel leerlingen een ware martelgang en zorgt voor veel onnodige stress en zelftwijfel.
Enkel daarom ben ik een voorstander om het eindexamen af te schaffen. Feit is namelijk dat kundige docenten, gedurende vijf of zes jaar, hun studenten op waarde hebben kunnen schatten en op grond van honderden toets-momenten ook objectieve criteria hebben om tot een correcte beoordeling te komen. Als je dan, na zoveel jaren en beoordelingen, nog steeds niet kunt zeggen of een student een diploma verdient, dan klopt het hele onderwijssysteem niet.
Het is daarom niet vreemd dat in heel veel andere landen, zoals in Amerika, helemaal geen centraal eindexamen bestaat. Daar wordt veel meer het accent gelegd op het ontwikkelen van een breed scala aan vaardigheden, waarbij, naast kernvakken als Wiskunde en Engels, ook sport, kunst, muziek en toneel gebruikt worden om de student tot emotionele volwassenheid te brengen. Als je, na de middelbare school wilt studeren, dan doe je een toelatingstoets voor de Universiteit en solliciteer je op de door jou gekozen universiteit en krijg je de kans om, middels een persoonlijk interview je kwaliteiten toe te lichten. Het is echt meer iets om naar uit te kijken, terwijl het centraal examen hier in Nederland meer een periode is om tegen op te zien. Niet bepaald een ervaring waar je wijzer of beter door wordt.
Nu wordt wel beweerd dat het centraal eindexamen een eerlijke toets is omdat iedereen op dezelfde manier wordt beoordeeld. Maar dit vind ik een kul argument omdat iedere student zich anders laat beoordelen: de ene student presteert wat minder maar is duidelijk een laatbloeier terwijl de andere student misschien wat beter presteert zonder echt veel ambities te hebben. Zelf ben ik al veertig jaar docent psychotherapie en heb al honderden jonge psychologiestudenten moeten beoordelen. En ook dan doe ik, met een eindcijfer, geen recht aan waar die student toe in staat is. Laat de boordeling over aan de docenten die de studenten door de jaren heen hebben leren kennen. Dat is pas eerlijk.